آدم و حوا به روایت مارک تواین

به نظر من بهترین حس کتابخونی وقتی سراغ آدم میاد که یه کتاب کم حجم و در عین حال شاهکار بخونه (البته به تجربه فهمیدم بیشتر آدم ها معتقدند محال است شاهکارهای ادبی زیر هزار صفحه باشند!) این حس بعد از سالها پس از خوندن کتاب خاطرات آدم و حوا دوباره سراغم آمد . نویسنده این شاهکار طنز رمانتیک مارک تواین ( با ترجمه حسن علیشیری ) است .کتاب شامل یادداشتهای روزانه آدم وحواست از زمان خلقت تا رانده شدن از بهشت و مابقی ماجراها. شناخت اولیه آدم و حوا از هم شروع ماجرا و سرچشمه طنزهای شیرین است :
حوا : اول ازش می ترسیدم و هر وقت پیداش می شد شروع به دویدن می کردم... اما کم کم فهمیدم اونه که می خواد از دستم فرار کنه ... الانم از دستم فرار کرده رفته بالای درخت !
آدم : این موجود جدید موبلند خیلی داره مزاحم می شه ...همیشه داره ول می گرده و هر جا میرم دنبالم می آد. از این کارش خوشم نمیآد! به این که کسی همراهم باشه عادت ندارم ... ای کاش بره پیش بقیه حیوونا !

اما دهها سال بعد همین آدم در آخرین سطر کتاب و زیر عنوان "پس از حوا..." نه تنها دیگر غصه رانده شدن از بهشت را نمی خورد بلکه می نویسد :
هر جا که او بود بهشت بود!

عمران صلاحی هم اتفاقا با آدم هم عقیده است :
آدم به جرم خوردن گندم
با حوا
شد رانده از بهشت
اما چه غم
حوا خودش بهشت است!