شاسوسا
من می خواهم برگردم به دوران خلوت خودم. من نمی خواهم دیگر کسی برای من چنگ و دندان نشان بدهد. یعنی راستش حوصله آزار دیدن را ندارم
شاسوسا
من می خواهم برگردم به دوران خلوت خودم. من نمی خواهم دیگر کسی برای من چنگ و دندان نشان بدهد. یعنی راستش حوصله آزار دیدن را ندارمدرباره من
سلام
خداحافظ!
چیز تازه ای اگر یافتید،
بر این دو اضافه کنید
تا بل باز شود این در گم شده بر دیوار
پناهی
ادامه...
مقالاتی پیرامون طه حسین
مقالاتی پیرامون طه حسین
بررسی آراء و آثار طه حسین در ادب عرب
بررسی آراء و آثار طه حسین در ادب عربی
دانلود آثار طه حسین به زبان عربی
جرجی زیدان
جرجی زیدان
http://encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=4616
ادیب، مورخ و روزنامه‌نگار لبنانی. وی در 11 جمادی‌الا´خره 1278 در خانواده‌ای تنگدست و مسیحی در بیروت به‌دنیا آمد. پدرش، حبیب، از اهالی روستای عَین عَنّوب بود که همراه خانواده‌اش به بیروت مهاجرت کرده و در آنجا در اغذیه‌فروشی کار می‌کرد (رجوع کنید به زیدان، مؤلفات، ج20، ص 528 529؛ حسن، ص 7ـ 8؛ فیلیپ، ص 11، 131ـ133). وی که خود بی‌سواد بود و فقط خواندن و نوشتن و حساب و کتاب مقدماتی را ضروری می‌دانست، زیدان را در پنج سالگی به مدرسه کشیش الیاس شفیق / الیاس شویری فرستاد تا در آینده در اداره اغذیه‌فروشی به او کمک کند. زیدان، پس از دو سال، به مدرسه الشوام رفت و در آنجا حساب، صرف و نحو، خوش‌نویسی و کمی زبان فرانسه آموخت. در نه سالگی به مدرسه الاقمارالثلاثة رفت و در یازده سالگی، با اصرار پدرش، تحصیل را رها کرد (رجوع کنید به زیدان، مؤلفات ، ج20، ص 536 541؛ حسن، ص 8، 22؛ فیلیپ، ص 135ـ139).
ادامه مطلب ...
شعر شهریار و چراهای مربوط به آن
خبرگزاری ایسنا: شعری که گفته می‌شود، منشأ شعر «علی ای همای رحمت» شهریار است، پیدا شد.
یک پژوهشگر ادبی در دانشگاه تبریز با بیان این‌که شهریار در این غزل به استقبال شعری از «مفتون همدانی» رفته، آن را «اقتباس ادبی» خواند و گفت: مقایسه این دو سروده نشان می‌دهد که شعر مفتون همدانی «طفلی نارس» بود که قریحه کم‌نظیر شهریار و قدرت ادبی بی‌نظیر او، آن را به «جوانی برومند و بارور» تبدیل کرده است.
جستاری در ادبیات داستانی معاصر عرب
جستاری در ادبیات داستانی معاصر عرب
خداداد
ابراهیمی به نقل
از مجله
الفبا(نشریه داخلی حوزه
هنری سازمان تبلیغات اسلامی)
دیباچه
نام و آوازة اهل قلم و داستان پردازان ممالک عربی
درمیان ادبیات داستانی معاصر جهان کم رنگ و بی‌جلوه است. اما تعدادی انگشت‌شمار
ازنویسندگان معاصر عرب آثاری درخور تأمل به نگارش درآورده‌اند که پرداختن به
زندگی، شخصیت و آثار آنان امری ضروری به نظر می‌رسد. هر چند فقدان ترجمه‌های قابل
اعتماد، منابع و مآخذ کافی و تعداد کارشناسان ادبیات داستانی عرب از دشواریهای
پرداختن به این مقوله است، با این همه در این مجال، از منظر ادبیات داستانی معاصر
جهان به ادبیات داستانی معاصر عرب نیم‌نگاه خواهم داشت.
لیست رمانهای برتر عربی
لیست رمانهای برتر عربی
1. الثلاثیة، نجیب محفوظ (مصر)
2. البحث عن ولید مسعود، جبرا ابراهیم جبرا (فلسطین)
3. شرف، صنع الله إبراهیم (مصر)
4. الحرب فی بر مصر، یوسف القعید (مصر)
5. جال فی الشمس، غسان کنفانی (فلسطین)
6. الوقائع الغریبة فی اختفاء أبی سعید النحس المتشائل، إمیل حبیبی (فلسطین)
7. لزمن الموحش، حیدر حیدر (سوریا)
8. . رامة والتنین، إدوار الخراط (مصر)
9. . حدث أبوهریرة قال، محمود المسعدی (تونس)
ادامه مطلب ...
سیر مقامه نویسی در ادبیات عربی و فارسی
سیر مقامه نویسی در ادبیات عربی و فارسی
«مقامه» واژه عربی است و در کتاب های لغت در معانی مختلف و متعددی به کار رفته است. این واژه پس از تغییر معنی در ادوار گوناگون ادبی و اجتماعی، سرانجام در قرن چهارم هجری برای فن خاصی از نثر اصطلاح شده و مشهور گردیده و در کتاب های لغت و دایره المعارف ها بیشتر بدان اصطلاح ثبت شده است. مقامه در آثار باقی مانده از دوره جاهلی در معنی «مجلس» و «مجمع» و نیز به معنی «گروهی که در یک مجلس یا مجمع گرد آمده باشند به کار رفته است. این واژه در دوره اسلامی در معنی «مجلس» استفاده شده؛ مجلسی که در آن شخصی در برابر خلیفه یا عده ای ایستاده و وعظ کند. به اعتقاد فارس ابراهیمی حریری مقامه در این دوره مرادف حدیث گردیده و به تدریج معنی مطلق سخنرانی به خود گرفته است. یعنی کسی در حالت ایستاده سخن گفتن آغاز کند.(1)
ادامه مطلب ...
زبان شناسی مردمی باژگونه
زبان شناسی مردمی باژگونه
در زبان عربی چهار حرف: پ – گ – ژ – چ وجود ندارد.
آن ها به جای این ۴ حرف، از واج های : ف – ک - ز – ج بهره می گیرند.
و اما:
چون عرب ها نمی توانند « پ» را بر زبان رانند
بنابراین ما ایرانی ها،
به پیل می گوییم: فیل!
به پلپل می گوییم: فلفل
به پهلویات باباطاهر می گوییم: فهلویات باباطاهر
به سپیدرود می گوییم: سفیدرود
به سپاهان می گوییم: اصفهان
به پردیس می گوییم: فردوس
مرغ عشق
عدنان غریفی
زنم گفت: "ممکنه بمیرن."
پسرم گفت: "از نظر علمی این حرف چرته."
برای هزارمین بار به پسرم توضیح دادم که این طرز ِ حرف زدن نیست.
"بگو این حرف درستی نیست."
پسرم با حالت حق بجانبی گفت: "همون."
"نه، این همون نیست باباجان. ‛چرته’ بیادبانهس. آدم اینطوری با مادرش حرف نمیزنه."
"منظورم همونه."
و مکث کرد. بعد با حالت حق بجانب، اما معصومانه، گفت: "خوب، اونطوری هم هست؛ چرت هم هست."
فایده نداشت. اگر اصرار می کردم درست نتیجه عکس میگرفتم.
معلم راهنمای بچه ما، که هلندی بود، در سال آخر تحصیل دبستانی پسرمان، به ما گفته بود که بچه ما از آن نوع بچه هایی است که دوران بلوغ سختی را از سر میگذرانند. بهتر است سر به سرش نگذاریم. راست میگفت: یک بچه نا آرام، بی شیله پیله و جوشی. ولی مگر من در دوران بلوغم تخم جن نبودم؟ چرا بودم، اما هیچوقت حتی فکرش را هم نمیکردم که به پدر یا مادرم بگویم که حرفشان "چرت" است.
ادامه مطلب ...
ماه
تو ماه را بیشتر از همه دوست می داشتی
و حالا
ماه هر شب
تو را به یاد من می آورد
می خواهم فراموشت کنم اما این ماه
با هیچ دستمالی
از پنجره ها پاک نمی شود!!!!
http://www.palooshtak.blogfa.com/