زبان شناسی مردمی باژگونه
در زبان عربی چهار حرف: پ – گ – ژ – چ وجود ندارد.
آن ها به جای این ۴ حرف، از واج های : ف – ک - ز – ج بهره می گیرند.
و اما:
چون عرب ها نمی توانند « پ» را بر زبان رانند
بنابراین ما ایرانی ها،
به پیل می گوییم: فیل!
به پلپل می گوییم: فلفل
به پهلویات باباطاهر می گوییم: فهلویات باباطاهر
به سپیدرود می گوییم: سفیدرود
به سپاهان می گوییم: اصفهان
به پردیس می گوییم: فردوس
به پلاتون می گوییم: افلاطون
به تهماسپ می گوییم: طهماسب
به پارس می گوییم: فارس
به پارسی می گوییم: فارسی!
و به پَردیسی می گوییم: فِردوسی....
چون عرب ها نمی توانند «گ» را برزبان بیاورند
بنابراین ما ایرانی ها
به گرگانی می گوییم: جرجانی
به بزرگمهر می گوییم: بوذرجمهر
به لشگری می گوییم: لشکری
به گرچک می گوییم: قرجک
به گاسپین می گوییم: قزوین!
به پاسارگاد هم می گوییم: تخت سلیمان نبی!...
چون عر بها نمی توانند « چ» را برزبان بیاورند
ما ایرانی ها،
به چمکران می گوییم: جمکران
به چاچ رود می گوییم: جاجرود
به چزاندن می گوییم: جزاندن...
چون عرب ها نمی توانند «ژ» را بیان کنند
ما ایرانی ها
به دژ می گوییم: دز
به کژ می گوییم: :کج
به کژآئین می گوییم: کج آئین
به کژدُم می گوییم: عقرب!...
سلام دوست خوبم
وب قشنگی داری
خوشحال میشم به وب من هم سر بزنی
میتونی برای وبلاگت آدرس جدید ثبت کنی
http://s2a.ir